Davit Gareja, op de grens tussen Georgië en Azerbeidzjan

Na een dagje relaxen in Tbilisi wordt het weer tijd voor wat actie. We gaan naar het kloostercomplex van Davit Gareja. Davit Gareja was de verspreider van het Christendom in Georgië in de 6e eeuw na Chr. Hij stichtte een groot aantal kloosters in de wijde omgeving, die deels uit de rotsen werden uitgehouwen. In de Sovjettijd werd het gebied gebruikt als militair oefenterrein en de kloosters waren voor de soldaten een populair doel.

We gaan naar 2 kloosters/grottencomplexen die nog redelijk in tact zijn gebleven: Lavra en Udabno. Het is niet de meest favoriete bestemming van onze chauffeur Tamaz en na een uur rijden begrijpen we waarom. De weg wordt steeds slechter en slechter en Tamaz is bang voor schade aan zijn auto en rijdt heel voorzichtig. De laatste 5 kilometer rijden we stapvoets. Als we na 2,5 rijden bij het Lavraklooster aankomen blijken we vrijwel de enige toeristen te zijn. Na het Lavra moeten we een hele steile helling beklimmen om bij het Udabno grottencomplex te komen. Het complex ligt in betwist gebied tussen Georgië en Azerbeidzjan. Onderweg gaat het pad een paar keer over de grens, te herkennen aan ijzeren palen, en slingeren we heen en weer tussen Georgië en Azerbeidzjan. Op de top staan twee Azerbeidzjaanse soldaten. 'Touristi?' Ja, we zijn touristen en we mogen door. Boven op de bergkam hebben we een schitterend uitzicht over de steppe van Azerbeidzjan, frisgroen en vol met gele bloemen. We zijn er echter nog niet, we gaan door over een smal pad, iets onder de bergkam. Rechts gaapt de afgrond. Links boven ons bevindt zich een hele serie grotwoningen, waarin mooie fresco's zijn aangebracht die nog in redelijk goede staat zijn.

Op de weg terug naar Tbilisi stoppen we nog even in een dorpje dat door de Sovjets in de middle of nowhere is neergezet. Een Pool heeft hier net een hostel annex cafe geopend. Op de vraag welke touristen hier naartoe komen antwoord hij: 'mensen die van rust houden.'