Kutaisi

Het is op het station van Tbilisi even zoeken naar de trein naar Kutaisi. Op de treinen staan alleen Georgische letters en die kunnen we niet lezen. Een hulpvaardige man wijst ons gelukkig de weg. Gaandweg de treinreis wordt duidelijk waarom een rit van zo'n 250 kilometer bijna 5,5 uur moet duren: de trein staat verschillende keren langdurig stil op een stationnetje. Ja, dat is natuurlijk ook een manier om altijd op tijd te rijden.

Hoewel Kutaisi de tweede stad van het land is en sinds 2012 het Georgische parlement hier is gevestigd, verschilt de stad enorm van Tbilisi. De stad zelf heeft weinig toeristische attracties, leuke retaurants of cafe's zijn nauwelijks te vinden en maar weinig mensen spreken Engels. Rini kan hier volop zijn Russisch oefenen.
De omgeving van Kutaisi is wel de moeite waard. Via de eigenaar van ons kleine familiehotel komen we in contact met Sergo die ons met zijn taxi in één dag langs de belangrijkste attracties rijdt. Allereerst gaan we naar een voormalig communistisch kuuroord dat op dit moment wordt verbouwd tot een luxe vijfsterrenresort. Sergo weet iemand te vinden die wat Engels spreekt en ons een kleine rondleiding geeft, de vrouw vertelt ons dat dit het favoriete kuuroord van Stalin was en dat hij hier zijn eigen badkamer had. We mogen zelfs even kijken. Ook krijgen we een kleine demonstratie van een massagedouche. Tot grote spijt van sommigen van ons is er echter geen tijd om een uitgebreide behandeling te ondergaan. We moeten door naar de druipsteengrotten van Promotheus' Cave. De grotten zijn pas in de jaren '80 bij toeval ontdekt. We lopen een route van ongeveer een kilometer lang. De gekleurde verlichting geeft de grotten een sprookjesachtige sfeer. We verlaten de grotten met een bootje over een ondergrondse rivier. Na de grotten brengen we een bliksembezoek aan Sergo's moeder. We worden voorgesteld aan zijn moeder en zijn broer, bewonderen de rozentuin, doen een fotosessie en krijgen als cadeautje nog twee rozen mee en zijn dan weer op weg naar het Sataplia natuurreservaat. Terwijl we wachten op de rondleiding haalt Sergo een fles zelfgestookte cognac tevoorschijn. Die moeten we echt proeven. De cognac smaakt prima. Sergo is er duidelijk trots op. Gelukkig drinkt hij zelf niet, want hij moet nog rijden. Tijdens de rondleiding zijn een paar voetafdrukken van een dinosaurus te zien van meer dan 100 miljoen jaar oud, we doen nog een tochtje door een druipsteengrot, maken een wandeling door het subtropisch bos en genieten van de uitzichten over Kutaisi. Vervolgens lunchen we in een restaurantje van kenissen van Sergo. En weer komt de fles zelfgestookte cognac op tafel. Daarna gaan we nog naar de kloosters van Gelati en Motsameta, die zoals gebruikelijk weer heel erg mooi gelegen zijn. We eindigen deze lange dag tenslotte bij de Bagrati katedraal waar Saakashvili als president is geïnaugureerd.